کد مطلب:141804 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:135
شعار حماسی زهیر
به روایت ابی مخنف، شهادت زهیر پس از حبیب بن مظاهر بود. در این هنگام، آثار شكستگی بر چهره امام علیه السلام هویدا شد. زهیر كه پس از سلیمان (پسر عمویش) عازم میدان جهاد و نبرد شده بود، دست هایش را بر دوش حسین علیه السلام نهاد و در قالب اشعاری اذن جهاد خواست. امام فرمود: «من هم به دنبال تو، رسول الله و امیرالمؤمنین را ملاقات خواهم كرد». [1] .
او در حین مبارزه این ابیات را ترنم می كرد:
«انا زهیر و انا ابن القین
اذودكم بالسیف عن حسین
ان حسینا احد السبطین
من عترة البر التقی الزین
ذاك رسول الله غیر المین
اضربكم و لا اری من شین [2] .
من زهیر پسر قین هستم، با شمشیر خود از حریم حسین دفاع می كنم؛
حسین یكی از دو نواده رسول است، از خاندانی كه نیكی و تقوا زینت آنهاست؛
و اكنون او فرستاده پاك خدا از دو نسل نبوی است، و من شما را می كشم و عیب نمی دانم».
درباره رزم او گفته اند: «و قاتل قتالا شدیدا؛ [3] او مبارزه ای سنگین را آغاز كرد» بنابر نقل راویان از جمله «محمد بن ابی طالب» او صد و بیست نفر از شجاعان كوفه را از دم تیغ گذراند. [4] درباره شهادت او گفته اند: «فشد علیه كثیر بن عبدالله الشعبی و مهاجر بن اوس التمیمی، فقتلاه؛ [5] دو نفر از سپاهیان ابن سعد به نام های كثیر و مهاجر، پس از نبرد سختی او را به شهادت رساندند».
او در حین مبارزه این ابیات را ترنم می كرد:
«انا زهیر و انا ابن القین
اذودكم بالسیف عن حسین
ان حسینا احد السبطین
من عترة البر التقی الزین
ذاك رسول الله غیر المین
اضربكم و لا اری من شین [2] .
من زهیر پسر قین هستم، با شمشیر خود از حریم حسین دفاع می كنم؛
حسین یكی از دو نواده رسول است، از خاندانی كه نیكی و تقوا زینت آنهاست؛
و اكنون او فرستاده پاك خدا از دو نسل نبوی است، و من شما را می كشم و عیب نمی دانم».
درباره رزم او گفته اند: «و قاتل قتالا شدیدا؛ [3] او مبارزه ای سنگین را آغاز كرد» بنابر نقل راویان از جمله «محمد بن ابی طالب» او صد و بیست نفر از شجاعان كوفه را از دم تیغ گذراند. [4] درباره شهادت او گفته اند: «فشد علیه كثیر بن عبدالله الشعبی و مهاجر بن اوس التمیمی، فقتلاه؛ [5] دو نفر از سپاهیان ابن سعد به نام های كثیر و مهاجر، پس از نبرد سختی او را به شهادت رساندند».
[1] مقتل الحسين مقرم، ص 306.
[2] كتاب الفتوح، ج 5، ص 109. مقتل الحسين خوارزمي، ج 2، ص 20.
[3] مثير الاحزان، ص 65.
[4] مقتل الحسين مقرم، ص 306.
[5] تاريخ الامم و الملوك، ج 5، ص 441.